W Polsce dokumentem określającym zakresy częstotliwości przeznaczone dla poszczególnych służb radiokomunikacyjnych jest tak zwana Krajowa Tablica Przeznaczeń Częstotliwości.
Jest to dokument w randze rozporządzenia, publikowany w dzienniku ustaw: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2013 r. w sprawie Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.
Krajowa Tablica Przeznaczeń Częstotliwości zawiera jednak jedynie zakresy częstotliwości przyznane służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej w Polsce.
Zanim rozpoczniemy pracę na pasmach należy się zapoznać z dokumentami wydanymi przez Międzynarodową Unię Radioamatorską (IARU) dotyczącymi częstotliwości amatorskich.
Tak zwane bandplany IARU określają (w ramach przyznanych amatorom pasm częstotliwości) między innymi:
- stosowane emisje i przewidziane dla nich wycinki pasm amatorskich,
- zakresy częstotliwości, bądź tak zwane centra aktywności, preferowane do pracy: QRP, w zawodach, łączności dalekich DX itp.
- częstotliwości centr aktywności komunikacji kryzysowej,
- zakresy częstotliwości dla łączności satelitarnej,
- zakresy częstotliwości stacji bezobsługowych (np. przemienników)
- itd.
Z uwagi na regulacje występujące w różnych częściach globu, świat został podzielony na trzy regiony, będące odzwierciedleniem struktury wprowadzonej przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU).
Polska jest częścią Regionu 1 IARU.
Aktualne wersje bandplanów można znaleźć na stronie internetowej IARU dla regionu 1 (menu po lewej, sekcja Spectrum & Band Plans).
Polskie tłumaczenie Bandplanu dla pasm zakresu fal krótkich KF (ang. HF) można również znaleźć na stronie Polskiego Związku Krótkofalowców w sekcji Bandplany IARU > Bandplan IARU R1 HF PL.
